Van Colombia naar Ecuador!

27 september 2017 - Guayaquil, Ecuador

Nieuwsgierig naar wat wij waaghalzen hebben gedaan in San Gil?! Laten we beginnen bij het raften. Een onvergetelijke ervaring. We hebben besloten om dit te doen in Rio Suarez. Een krachtige rivier met golven van een paar meter hoog in een boot die zich wringt in allerlei posities over de wilde rivier. Onze gids heeft ons voor de tijd goed geïnstrueerd over de signalen, maar je kunt misschien al raden wat er gebeurde. Nou, iedereen in de boot begreep het signaal niet waardoor de boot om ging. Laat dat nu net gebeuren in level 5, het meest krachtige stuk van Rio Suarez. Het leek alsof ik (Elise) voor één minuut onder de boot lag, maar Michel vertelde mij naderhand dat het nog wel mee viel. Dat voelde absoluut niet zo :O
Een Islaelier heeft mij gered en uit het water gevist. Ik kreeg amper adem en raakte behoorlijk in paniek, dus kon hem op dat moment wel kussen. In mijn beleving lag ik onder een cruise i.p.v. onder een raftboot en kon door de stroming maar niet naar de oppervlakte komen. Pff.. ik krijg het weer benauwd als ik hieraan terug denk, haha! We voelden ons na dit heftige avontuur wel helemaal voldaan en vol adrenaline. Op naar de volgende activiteit: paragliden. Nu had Michel iets minder geluk, want hij voelde zich tijdens het paragliden (voor de tijd trouwens ook al) niet lekker. Hij heeft dus niet op die manier kunnen genieten zoals ik (Elise) dat wel heb gedaan. Ik heb gevlogen voor ongeveer 20 minuten met een prachtig uitzicht over 'Canon del Chicamocha'. Toen de piloot vroeg of ik wilde spinnen, beantwoordde ik volmondig met JA en het was alsof ik in de achtbaan zat. Een super toffe ervaring. Michel zijn beurt komt nog wel. En die kwam, want Michel ging bungeejumpen. Hoe vet! Helaas moest ik (Elise) het dit keer laten weten, want ik was ziek. Hoogstwaarschijnlijk iets te veel rivierwater binnen gekregen, maar ondanks dat was San Gil zeker de moeite waard!

Medellin, onze volgende bestemming. We kunnen wel zeggen dat we verliefd zijn geworden op deze stad en stiekem wel weer terug willen. Hoe gaan we dit gevoel op papier zetten?! We gaan ons best doen.
Velen van jullie hebben misschien de serie Narcos op Netflix (maar 10 procent is trouwens op waarheid gebasseerd) gezien en weten dat Medellin een donker verleden kent in het drugscircuit. Het is ook nog maar een jaar of 10 a 15 jaar geleden dat het tij keerde. Als je NU in Medellin loopt zou je niet denken dat het zo recent is, want de stad heeft zoveel te bieden. Medellin heeft een moderne metro, mooie gebouwen, prachtig "DOWN TOWN", veel goede restaurants en trots, tevens vriendelijke bewoners. Vooral dat laatste maakte ons verblijf in medellin zo speciaal. We hebben veel leuke en lieve mensen ontmoet die graag hun verhaal met ons wilden delen op verschillende nijzondere plekken in de stad, zoals o.a. Comuna 13. En dat was héél indrukwekkend. Deze stad wil leren en groeien van het verleden en dit stralen zij ook uit. Een mooie eigenschap van Medellin die daadwerkelijk zichtbaar is! Vergeet ik nu bijna te vertellen dat we een voetbalwedstrijd (derby) hebben bijgewoond en zelfs één potje hebben gespeeld?! Met de derby bedoelen we niet de wedstrijd in het algemeen die bijzonder was, want die was niet spectaculair, maar de toeschouwers daarentegen.... zij zorgden voor sensatie en vermaak. Geweldig! Toen besloten om met wat medereizigers van het hostel ons op te geven voor een potje voetbal op het dak van een groot/hoog pand met het uitzicht over de stad. En je raadt het nooit.. Elise heeft zelf gescoord, haha. Vermoedelijk een gelukje ;-)
We kunnen nog wel meer vertellen over Medellín, maar dan zal het verhaal veel te lang worden. Als je de kans hebt, ga het zelf ontdekken en je wordt verrast! En daarmee bedoelen we ook de rest van Colombia.

Salento is ook één van de trekpleisters van Colombia. We zijn daar geweest en bezochten Valle de Cocora, oftewel: vallei van de palmbomen. Daar bewonder je GIGANTISCHE PALMBOMEM die wel 60m hoog kunnen groeien. Een prachtig natuur gebied waar je tevens mooi kunt wandelen. Onze wandeling heeft al met al iets meer energie gekost, aangezien wij de verkeerde route hebben gepakt. Want als iedereen links gaat, gaan wij rechts, Michel althans =)
Maar de route door de vallei gaf ons even het idee in een andere wereld te lopen. Daar zit je dan met je lunchpakket, die onder andere bestaat uit een verrukkelijke homemade brownie met pindakaas♡, te genieten van het uitzicht over 'Valle de Cocora'.
We hebben deze prachtige dag afgesloten met Max en Julie. We troffen elkaar voor de derde keer en we hebben gezellig gebarbequed bij ons hostel. Vervolgens het spel Tejo (een typisch Colombiaans spel) gespeeld onder het genot van wat biertjes.

Begint er een lichtje te branden bij het horen van Cali? Deze grote stad noemt men ook wel de hoofstad van de salsa, dus hier kunnen de voetjes van de vloer. Dit kunnen we dus niet aan ons voorbij laten gaan. Maar er moet eerst geoefend worden. Na twee uurtjes salsa les in ons hostel besloten wij diezelfde avond om de dansvloer onveilig te maken met onze 'geleerde' dansmoves. En dit ging verrassend goed, volgens Michel ;-)
Na deze gezellige avond vonden wij het tijd voor een stukje ontspanning. Vamos a Rio Pance. Een mooie rivier, omringd door een prachtige landschap, waar je kunt relaxen en afkoelen in kristalhelder water tussen de locals. Verder nog een foodtour gehad en genoten van het lekkere eten in Cali. Listos... om de reis te vervolgen naar ECUADOR! Esperamos regresar a Colombia♧...

De busreis vanuit Cali is super gegaan. Sneller dan wij hadden verwacht. Onderweg nog een stop gemaakt in Ipiales. Een stad, aan de grens van Colombia en Ecuador, met een indrukwekkende kathedraal. En.. koud dat het daar was. Een groot verschil met Cali. Bij de grensovergang verliep het vlot en hebben wij onze reis vervolgd naar Quito. De eerste dag in Quito rondgelopen door het historisch centrum en ons laten informeren bij een gespecialeerd reisbureau voor reizen naar de Galapagos... =)
De volgende dag, op mijn 27ste verjaardag weliswaar, de Cotopaxi vulkaan beklommen. Heerlijk uit eten geweest en daarna een paar borrels gedronken met twee vrienden uit Quito die wij tijdens de San Blas hebben ontmoet. Zij hadden ons uitgenodigd en we hebben een gezellige avond gehad. De ene gratis shot na de andere.. heel vervelend;-) Diezelfde avond kregen wij een free walking (night) tour door de prachtige stad van Pablo en Lucia. Kortom, mijn 27ste verjaardag is er één voor in de boeken! De volgende ochtend onze spullen gepakt om de reis te vervolgen naar Banos.

Ik heb nu even een binnenpretje en er verschijnt een lach op mijn gezicht. Ik zal even uitleggen waarom...
Ondanks dat Banos een leuke plek is waar veel te doen is voor toeristen hebben wij ook een iets minder 'leuke' herinnering. Het plan was om 'Casa del Arbol' te bezoeken. Een boomhut met een gigantisch schommel en i.p.v. de bus te pakken zijn wij gaan lopen. Deze wandeling liep uit op een pittige hike, tevens een saaie route. Hoogstwaarschijnlijk niet de juiste route genomen. Het blijkt dat wij niet bepaald grote helden zijn in de weg, haha. Daarentegen sturen ze ons ook elke keer een andere kant op én als zij zeggen dat het nog 30 minuten lopen is kun je er vanuit gaan dat het ruim één uur is. Hetzelfde geldt voor de mountainbike tocht langs de watervallen, waaronder 'Pailon del Diablo', waar je de brute kracht van het water kunt ervaren.
Op een gegeven moment keek ik, eenmaal terug op de mountainbike, op Maps Me om te checken hoeveel km het nog was naar het laatst gelegen plaatsje op de kaart. Op onze map leek dit dichtbij, maar het bleek nog 36 km te zijn. Mooi niet, want we hadden om en nabij al 36 km achter de rug. Dus gewacht tot een pick up ons zou passeren. Zet die gast ons ook nog af op de verkeerde plek wat betekende dat we alsnog moesten fietsen. Al met al heel wat uren gehiked en gefietst die dagen, pfff!

Ondanks deze niet bepaald vlekkeloze sportieve dagen nog wel gerelaxt en naar El Salado geweest. Daar zijn hotsprings, oftewel warmwaterbronnen gevuld met een hoge hoeveelheid natuurlijke mineralen, die worden verwarmd door de vulkaan. Dat maakt alles weer goed! Heerlijk badderen met ons badmutsje op tussen de locals. Hier en daar een praatje gemaakt en genoten van de warmte & ontspanning. Diezelfde avond de rust voortgezet en weinig gedaan. Michel heeft met onze kamergenoten films gekeken en ik heb met een Nederlands meisje uit ons hostel lekker gekletst onder het genot van een paar wijntjes en pizza.

Vanuit Banos hebben wij de nachtbus gepakt naar Montanita (kustplaats) met een tussenstop in Guayaquil. Helaas is tijdens deze rit Michel's zijn rugtas gestolen. Hierin zaten o.a. onze paspoorten, iPhone etc. Eenmaal aangekomen in Montanita naar een plaatselijk politiebureau geweest om aangifte te doen, aangezien alles in Guayaquil gesloten was. Gelukkig werden we goed ontvangen bij ons hostel en hebben de eigenaren ervoor gezorgd dat ons verblijf alsnog fijn is verlopen. Een mooi hostel aan het strand met leuke mensen, heerlijk eten en een goeie vibe. Ondanks het regelwerk dus tóch genoten!

Uiteindelijk hebben we een afspraak in Guayaquil gemaakt bij het consulaat voor onze noodpaspoorten. Tevens contact gehad met de vliegmaatschappij en zij vertelden ons dat wij met een kopie van onze paspoorten en het politiedocument konden vliegen. Alleen dat wilden we natuurlijk zeker weten, dus hebben we nog wat mensen, waaronder het reisbureau uit Quito, gebeld om het zeker te weten. Uiteindelijk hadden we het zo goed als rond... blijkt uit de mail de volgende ochtend dat onze vlucht naar de Galapagos is geannuleerd. Voordat wij weer een nieuwe vlucht konden vinden?! Dit duurde al met al weer een dag, want de betaling konden we 1, 2, 3 niet regelen i.v.m. codes die gelinkt zijn aan Michel zijn telefoon. Maar uiteindelijk is het gelukt en zijn we aangekomen op de Galapagos. We verblijven nu 10 dagen (1 dag langer dan onze eerste optie) en we vliegen ook business class. Dat is dan weer het voordeel van een geannuleerde vlucht. We zijn volop aan het genieten van de verschillende eilanden op één van de mooiste plekken op aarde> de GALAPAGOS! In het volgende reisverslag vertellen wij meer over deze fantastische plek.

Foto’s

7 Reacties

  1. Charon:
    27 september 2017
    Ohhhh wat mega gaaf allemaal!! Balen van die rugtas... Het komt uiteindelijk toch wel weer goed, maar het is gewoon zo'n geregel! Heeeeeel veel plezier nog verder en GENIET! Xx Charon
  2. Ellen Hendrix:
    27 september 2017
    Wauw,... wat een prachtige en bijzindere ervaringen. Heerlijk om te lezen. Geniet er nog maar fijn samen van!!
  3. Bianca:
    27 september 2017
    Wat een prachtige reis en je verslag lees je in een tour uit, mooi hoor! Liefs Bianca
  4. Bertine dirksen:
    27 september 2017
    Wat een verhaal weer! Echt een waar avontuur! Mij te avontuurlijk Hahah maar geweldig dat jullie dit allemaal doen! Heel veel plezier nog en tot een volgend verhaal! Groetjes van ons allemaal. Xx
  5. Marion.:
    27 september 2017
    Wauw in 1 woord!!! Wat een belevenissen.
    Wat laten jullie ons meegenieten door het verslag. Geweldig!!
    Groetjes van ons allemaal.
    P.s. Kijk uit naar het volgende verslag.🍀🍀
  6. Jolanda:
    29 september 2017
    Wat een mooi verhaal, maar ook enge dingen. Knap hoe jullie dat allemaal doen. Veel plezier nog, gr Jolanda💋
  7. Marlies:
    1 oktober 2017
    Mooi om jullie zo te volgen. Geniet lekker samen in het mooie Ecuador!