Het adembenemende Bolivia, Chili & Argentinië (Patagonië)
8 december 2017 - Puerto Varas, Chili
In dit reisverhaal zullen we jullie iets vertellen over Bolivia, Chili en Argentinië (Patagonië). We kriskrassen een beetje en hebben inmiddels al heel wat stempels van zowel Chili als Argentinië in ons paspoort. Geen plek meer in ons kleine roze noodpaspoort, dus tijd om naar huis te gaan. Dat duurt ook niet lang meer.
Goed, waar zijn we gebleven? Sucre, de officiële hoofdstad van Bolivia. Een leuke koloniale stad waar het goed vertoeven was voor een aantal dagen. Lekker slenteren door de straatjes met de mooie witte huizen, kerken en gebouwen. Vanuit hier naar Potosi gereisd dat met 4.090m de hoogste stad ter wereld is. Ooit één van de rijkste en grootste steden en tevens bekend als het centrum van de zilverwinning. Een groot deel van de bevolking hier verdient zijn geld als mijnwerker. De werkomstandigheden zijn erg slecht wat maakt dat het tragisch is om de mijnwerkers te zien werken. Voor ons bezoek in de mijnen hebben we met de gids dynamiet, cola en coca bladeren gekocht. De tour duurde ruim 2 uur en het was een claustrofobische ervaring door de smalle en stoffige gangen. Dan mogen wij blij zijn met ons baantje in Nederland, nietwaar? Vanuit Potosi drie dagen op safari geweest met een 4x4 over de grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni. Strakblauwe luchten in combinatie met witte zoutvlakte. Het was onwaarschijnlijk, bijzonder en uniek! Overal waar je kijkt is het oogverblindend wit. Je kunt je zonnebril gewoonweg niet afzetten. Ruwe rotspunten, droge landschappen, gigantische cactussen, geisers, hotsprings en roze flamingo in kleurrijke meren die allemaal zorgen voor een waanzinnig uitzicht.
De laatste dag de oversteek gemaakt naar de Atacama dessert in San Pedro in Chili.
Hier hebben wij twee dagen een mountainbike gehuurd en gefietst naar 'Valle de la Luna'. Onderweg gestopt om een Frans stokbroodje roquefort aan te snijden en tegelijkertijd van de zonsondergang genoten. De volgende dag met een sandboard op de rug naar een plek gefietst om te kunnen sandboarden.
Vanuit San Pedro met Dani, een Spanjaard, de weg richting Salta (Argentinie) gepakt met een huurauto en onderweg leuke, kleine plaatsjes bezocht en de prachtige natuurschoon verkent op eigen houtje.
Vanuit Salta een complexe vlucht naar Punta Arenas geboekt. Maar liefst drie in totaal. Het was zo verwarrend dat ik de beste man bij de grenscontrole niet kon vertellen waar ik vandaan kwam en waar ik naartoe ging.
Soms raak ik de kluts even kwijt, want na 2 a 3 dagen beland je weer op een andere nieuwe plek/omgeving. Oeps ;-)
Wat we in het meest zuidelijkst gelegen puntje van onze reis hebben gedaan?! Het typische ontbijt "choripan" (broodje kaas met chorizo) met een platano milkshake uitgeprobeerd, pinguïns gespot op Isla Magdalena, de
begraafplaats bezocht en ten slotte kingcrab gegeten.
Vervolgens de bus gepakt richting Puerto Natales, de entree voor het National Park 'Torre del Pain. Mario & Bianca weer gezien en samen na heel wat uurtjes uitpluizen is het ons gelukt om de W-trek voor te bereiden. Daar was behoorlijk wat geduld en creativiteit voor nodig.
Auto gehuurd/campingplek gereserveerd/campingspullen gehuurd/boodschappen gehaald/hostel geboekt voor terugkomst etc etc etc.
WAUW, wat een geweldige dagen hebben wij met elkaar gehad. We vielen al direct met de neus in de boter. De vorige kampeerders hadden veel eten over, dus wij konden meteen aanschuiven. Pasta, salade, koekjes en taart (mmmm). We noemen onszelf ook wel 'Team Lucky'.
Na al dat lekkers was het tijd om een wandeling te maken. 't Zonnetje scheen en wij hebben het gehaald tot de 'Mirador Condor'. Wil je horen hoe? Bijna weggeblazen. Serieus, nog nooit zoveel wind meegemaakt. Wat een lol dat wij hebben gehad. Het was een kunst om überhaupt te kunnen blijven staan. En dan krijg je van die taferelen zoals het vallen met je achterste in een cactus he Michel, haha AUW!
Daarna de tent opgezet en onze tea time voortgezet zoals bij de Salkantay trek.
Een heerlijk gerecht gemaakt met de éénpitsbrander en genoten van de koele avond rondom het kampvuur
De volgende dag ging de ferry niet ivm het stuimige weer. Ons plan aangepast en gehiked naar de bekende mirador 'Las Torres', waar je onderweg rotsformaties, blauwe meren, bossen en zelfs sneeuw passeerd.
Halverwege een welverdiende 'heisse choco' besteld. Het leek even op Oostenrijk, toen ik dat bestelde =)
Diezelfde avond hebben de mannen in de auto geslapen en wij dames in de tent. Je zult het haast niet geloven, maar het is toch echt waar. Wij lagen strak achter elkaar, want het was héél koud. Echte diehards wij dames!!!
De laatste dag was top. Minder wind én zon. We ontdekten een plek waar je 'Las Torres' ziet van de achterkant en waar bijna niemand te vinden is. Wijntje erbij en genieten van het prachtige uitzicht. De perfecte plek om af te sluiten. Dat wijntje kregen we gewoon van de eigenaar van de herberg voor een tip. Team Lucky again!
.......
El Calafate, een leuk toeristisch dorpje en vanaf daar naar het National Park 'Los Glaciares' geweest om de Perito Moreno gletsjer te bekijken. De grootste gletsjer ter wereld én nog actief. Indrukwekkend om te zien hoe brokken ijs met veel geweld in het water vallen.
Vanuit El Calafate afscheid genomen van Mario en Bianca en de bus gepakt naar El Chalten. Een klein dorpje waar je mooie dagtochten kunt maken naar o.a. Cerro Torre en Cerro Fitzroy. Minder bekend dan het National Park Torres del Pain, maar wat ons betreft zeker zo mooi. Nu hadden wij ook geluk met het weer. Na al die kilometers in de benen hebben wij de bus gepakt naar Bariloche, wat maar liefst 26 uur heeft geduurd. Gelukkig viel het ons mee. Weetje... Patagonie verrast ons elke dag opnieuw. De ene dag loop je door de sneeuw richting Refugio Frey (bergtrekking/-hut) en de volgende dag zwem je in groot meer, waar je ook heerlijk kunt relaxen in het Nationaal Park van Bariloche 'Nahuel Huapi'.
Ons verblijf in Bariloche, hostel Penthouse waar wij een geweldig uitzicht hadden over de stad, afgesloten met een parilla. Een typisch Argentijnse manier van het bereiden van vlees (soort van barbecue). Ik begin weer te kwijlen bij het typen van dit stukje. Het meest malse stukje vlees dat wij ooit hebben gehad. Een smaakexplosie! Dat in combinatie met een flesje rood... genieten! Beter konden wij onze reis door Argentinië niet afsluiten. Daarnaast staat Bariloche bekend om het overheerlijke ijs en chocolade. Laat dat nou net ons toetje zijn geweest.
Na het lezen over Patagonie nieuwsgierig geworden? En ook liefhebbers van de natuur? Zet Patagonie dan direct op je bucketlist!
Oké, mijn idee was om het kort te houden, maar zoals je ziet is dat niet gelukt. Neem me niet kwalijk... =)
Op dit moment zit ik een beetje brakjes met mijn kopje slappe koffie na te genieten van een te gezellige avond (wijn & pisco sour).
We reizen nu verder naar het noorden van Chili, dus ik kan nu afsluiten met -> HASTA PRONTO!
Goed, waar zijn we gebleven? Sucre, de officiële hoofdstad van Bolivia. Een leuke koloniale stad waar het goed vertoeven was voor een aantal dagen. Lekker slenteren door de straatjes met de mooie witte huizen, kerken en gebouwen. Vanuit hier naar Potosi gereisd dat met 4.090m de hoogste stad ter wereld is. Ooit één van de rijkste en grootste steden en tevens bekend als het centrum van de zilverwinning. Een groot deel van de bevolking hier verdient zijn geld als mijnwerker. De werkomstandigheden zijn erg slecht wat maakt dat het tragisch is om de mijnwerkers te zien werken. Voor ons bezoek in de mijnen hebben we met de gids dynamiet, cola en coca bladeren gekocht. De tour duurde ruim 2 uur en het was een claustrofobische ervaring door de smalle en stoffige gangen. Dan mogen wij blij zijn met ons baantje in Nederland, nietwaar? Vanuit Potosi drie dagen op safari geweest met een 4x4 over de grootste zoutvlakte ter wereld, Salar de Uyuni. Strakblauwe luchten in combinatie met witte zoutvlakte. Het was onwaarschijnlijk, bijzonder en uniek! Overal waar je kijkt is het oogverblindend wit. Je kunt je zonnebril gewoonweg niet afzetten. Ruwe rotspunten, droge landschappen, gigantische cactussen, geisers, hotsprings en roze flamingo in kleurrijke meren die allemaal zorgen voor een waanzinnig uitzicht.
De laatste dag de oversteek gemaakt naar de Atacama dessert in San Pedro in Chili.
Hier hebben wij twee dagen een mountainbike gehuurd en gefietst naar 'Valle de la Luna'. Onderweg gestopt om een Frans stokbroodje roquefort aan te snijden en tegelijkertijd van de zonsondergang genoten. De volgende dag met een sandboard op de rug naar een plek gefietst om te kunnen sandboarden.
Vanuit San Pedro met Dani, een Spanjaard, de weg richting Salta (Argentinie) gepakt met een huurauto en onderweg leuke, kleine plaatsjes bezocht en de prachtige natuurschoon verkent op eigen houtje.
Vanuit Salta een complexe vlucht naar Punta Arenas geboekt. Maar liefst drie in totaal. Het was zo verwarrend dat ik de beste man bij de grenscontrole niet kon vertellen waar ik vandaan kwam en waar ik naartoe ging.
Soms raak ik de kluts even kwijt, want na 2 a 3 dagen beland je weer op een andere nieuwe plek/omgeving. Oeps ;-)
Wat we in het meest zuidelijkst gelegen puntje van onze reis hebben gedaan?! Het typische ontbijt "choripan" (broodje kaas met chorizo) met een platano milkshake uitgeprobeerd, pinguïns gespot op Isla Magdalena, de
begraafplaats bezocht en ten slotte kingcrab gegeten.
Vervolgens de bus gepakt richting Puerto Natales, de entree voor het National Park 'Torre del Pain. Mario & Bianca weer gezien en samen na heel wat uurtjes uitpluizen is het ons gelukt om de W-trek voor te bereiden. Daar was behoorlijk wat geduld en creativiteit voor nodig.
Auto gehuurd/campingplek gereserveerd/campingspullen gehuurd/boodschappen gehaald/hostel geboekt voor terugkomst etc etc etc.
WAUW, wat een geweldige dagen hebben wij met elkaar gehad. We vielen al direct met de neus in de boter. De vorige kampeerders hadden veel eten over, dus wij konden meteen aanschuiven. Pasta, salade, koekjes en taart (mmmm). We noemen onszelf ook wel 'Team Lucky'.
Na al dat lekkers was het tijd om een wandeling te maken. 't Zonnetje scheen en wij hebben het gehaald tot de 'Mirador Condor'. Wil je horen hoe? Bijna weggeblazen. Serieus, nog nooit zoveel wind meegemaakt. Wat een lol dat wij hebben gehad. Het was een kunst om überhaupt te kunnen blijven staan. En dan krijg je van die taferelen zoals het vallen met je achterste in een cactus he Michel, haha AUW!
Daarna de tent opgezet en onze tea time voortgezet zoals bij de Salkantay trek.
Een heerlijk gerecht gemaakt met de éénpitsbrander en genoten van de koele avond rondom het kampvuur
De volgende dag ging de ferry niet ivm het stuimige weer. Ons plan aangepast en gehiked naar de bekende mirador 'Las Torres', waar je onderweg rotsformaties, blauwe meren, bossen en zelfs sneeuw passeerd.
Halverwege een welverdiende 'heisse choco' besteld. Het leek even op Oostenrijk, toen ik dat bestelde =)
Diezelfde avond hebben de mannen in de auto geslapen en wij dames in de tent. Je zult het haast niet geloven, maar het is toch echt waar. Wij lagen strak achter elkaar, want het was héél koud. Echte diehards wij dames!!!
De laatste dag was top. Minder wind én zon. We ontdekten een plek waar je 'Las Torres' ziet van de achterkant en waar bijna niemand te vinden is. Wijntje erbij en genieten van het prachtige uitzicht. De perfecte plek om af te sluiten. Dat wijntje kregen we gewoon van de eigenaar van de herberg voor een tip. Team Lucky again!
.......
El Calafate, een leuk toeristisch dorpje en vanaf daar naar het National Park 'Los Glaciares' geweest om de Perito Moreno gletsjer te bekijken. De grootste gletsjer ter wereld én nog actief. Indrukwekkend om te zien hoe brokken ijs met veel geweld in het water vallen.
Vanuit El Calafate afscheid genomen van Mario en Bianca en de bus gepakt naar El Chalten. Een klein dorpje waar je mooie dagtochten kunt maken naar o.a. Cerro Torre en Cerro Fitzroy. Minder bekend dan het National Park Torres del Pain, maar wat ons betreft zeker zo mooi. Nu hadden wij ook geluk met het weer. Na al die kilometers in de benen hebben wij de bus gepakt naar Bariloche, wat maar liefst 26 uur heeft geduurd. Gelukkig viel het ons mee. Weetje... Patagonie verrast ons elke dag opnieuw. De ene dag loop je door de sneeuw richting Refugio Frey (bergtrekking/-hut) en de volgende dag zwem je in groot meer, waar je ook heerlijk kunt relaxen in het Nationaal Park van Bariloche 'Nahuel Huapi'.
Ons verblijf in Bariloche, hostel Penthouse waar wij een geweldig uitzicht hadden over de stad, afgesloten met een parilla. Een typisch Argentijnse manier van het bereiden van vlees (soort van barbecue). Ik begin weer te kwijlen bij het typen van dit stukje. Het meest malse stukje vlees dat wij ooit hebben gehad. Een smaakexplosie! Dat in combinatie met een flesje rood... genieten! Beter konden wij onze reis door Argentinië niet afsluiten. Daarnaast staat Bariloche bekend om het overheerlijke ijs en chocolade. Laat dat nou net ons toetje zijn geweest.
Na het lezen over Patagonie nieuwsgierig geworden? En ook liefhebbers van de natuur? Zet Patagonie dan direct op je bucketlist!
Oké, mijn idee was om het kort te houden, maar zoals je ziet is dat niet gelukt. Neem me niet kwalijk... =)
Op dit moment zit ik een beetje brakjes met mijn kopje slappe koffie na te genieten van een te gezellige avond (wijn & pisco sour).
We reizen nu verder naar het noorden van Chili, dus ik kan nu afsluiten met -> HASTA PRONTO!
Groetjes,
Elise